Co zrobić z płynem w jamie brzusznej kota spowodowanym mokrym lub wysiękowym FIP?

Związek między FIP a płynem w jamie brzusznej

FIP powoduje gromadzenie się płynu w jamie brzusznej, dlatego ważne jest, aby zrozumieć zarówno objawy, jak i konsekwencje.

Jak gromadzi się płyn z FIP

Zakaźne zapalenie otrzewnej kotów (FIP) jest ciężką i zwykle śmiertelną chorobą wirusową kotów. Występuje, gdy koronawirus, który już zamieszkuje jelita kota, zaczyna replikować się bardziej agresywnie i rozprzestrzenia się na inne obszary ciała.

W takim przypadku dochodzi do reakcji zapalnej ze strony układu odpornościowego, która prowadzi do gromadzenia się płynów w różnych narządach, takich jak brzuch lub klatka piersiowa. Zatrzymanie płynów następuje z powodu zwiększonej przepuszczalności naczyń krwionośnych i zmniejszonego drenażu limfatycznego.

Proces ten wpływa również na uszkodzenie tkanek, prowadząc do dalszego uszkodzenia komórek z powodu zwłóknienia i tworzenia się kolagenu w wyniku przewlekłego stanu zapalnego.

Obrzęk brzucha spowodowany przez FIP może być dość widoczny jako powiększenie w okolicy brzucha, które czasami wydaje się miękkie, ale twarde ze względu na lepką konsystencję – coś w rodzaju gumowego cementu po dotknięciu; mogą być również widoczne plamki, pasma lub skrzepy fibryny w zależności od tego, jak długo były obecne.

Oprócz tego, że jego wygląd wizualny różni się od innych rodzajów płynów występujących u zwierząt, naukowcy byli w stanie zidentyfikować alfa-1 kwaśną glikoproteinę (AGP), która jest często podwyższona w próbkach surowicy pobranych zarówno podczas badań przedśmiertnych z wysięków, które są wyższe niż oczekiwano w porównaniu z kotami nie dotkniętymi chorobą w normalnych okolicznościach.

Widoczne oznaki wysięku FIP

Koty cierpiące na FIP mogą mieć powiększony brzuch, być oporne na mierzenie temperatury i odczuwać dyskomfort podczas dotykania ich po bokach. Należy również ocenić stan nawodnienia, ponieważ odwodnienie może wystąpić z powodu ciężkiego obrzęku brzucha związanego z wysiękami FIP.

Podczas badania palpacyjnego płyn związany z FIP często wydaje się lepki, ciągnący się, lepki, pienisty i jasnożółty. W niektórych przypadkach w płynie mogą być nawet widoczne plamki lub nitki, które są związane ze złogami fibryny specyficznymi dla tego procesu chorobowego; jednak dokładna diagnoza przy użyciu metod badań laboratoryjnych, takich jak cytologia i serologia, jest konieczna do prawidłowego potwierdzenia tego stanu przed rozpoczęciem leczenia.

Rola w diagnostyce i leczeniu

W przypadku podejrzenia FIP u kotów, płyn z jamy brzusznej odgrywa ważną rolę w diagnozie. Jednym ze sposobów, w jaki może pomóc w postawieniu pozytywnej diagnozy, jest wykonanie procedury zwanej “centezą” lub pobranie części tego płynu i przeanalizowanie go pod kątem obecności czynników wywołujących infekcje specyficzne dla FIP.

Sprawia to, że diagnozy są dokładniejsze w porównaniu do polegania wyłącznie na skanach, takich jak tomografia komputerowa lub ultradźwięki, które są zwykle używane do diagnozowania tego stanu. Analiza płynu pozwala lekarzom weterynarii wykryć nagromadzenie przeciwciała znanego jako antygen kociego koronawirusa (FCoV), który ma tendencję do gromadzenia się wraz z wodobrzuszem w przypadkach, w których rozwija się FIP.

Kiedy należy usunąć płyn z jamy brzusznej u kotów z wysiękową postacią FIP?

Czy należy usunąć ten płyn teraz, gdy znana jest przyczyna? To zależy. Poniżej przedstawiamy dwie fikcyjne sytuacje wraz z sugerowanym przez nas sposobem postępowania w każdej z nich.

Scenariusz I

Powiększenie brzucha jest wyraźnie widoczne. Kot jednak spokojnie je, pije i oddycha

W takim przypadku nie zalecamy usuwania płynu. Szybko rozpocznij terapię GS-441524, a zauważysz zmniejszenie rozmiaru obrzęku brzucha. Wirusy FIP są stopniowo wydalane z organizmu, gdy płyn z jamy brzusznej jest przez niego stopniowo wchłaniany.

Ponieważ w takiej sytuacji istnieje większe ryzyko szkody niż pożytku, nie zalecamy spuszczania płynu z jamy brzusznej. Utrata płynów szybko powróci, często kosztem spożycia białka i odwodnienia. Jeśli kot regularnie je i pije oraz nie ma trudności z oddychaniem, nie należy dodatkowo obciążać jego i tak już delikatnego organizmu.

Scenariusz II

Powiększenie powoduje trudności z oddychaniem lub jedzeniem.

W tym scenariuszu część, ale nie całość płynu musi zostać usunięta. Trudności w oddychaniu prowadzą do stresu sercowego, który objawia się podwyższonym tętnem i przyspieszonym biciem serca. W skrajnych przypadkach stres ten może spowodować niewydolność serca. Odwodnienie i niedobór białka będą wynikiem eliminacji płynów z jamy brzusznej. W tym przypadku zalety ewakuacji płynu przewyższają wady.

Należy zauważyć, że nadmierne usuwanie płynów może spowodować niebezpieczny wstrząs w organizmie kota i może doprowadzić do śmierci. Ogólnie zalecamy usunięcie nie więcej niż 30% całego płynu z jamy brzusznej. W porównaniu z leczeniem dorosłych kotów w kwiecie wieku, należy zachować większą ostrożność podczas leczenia kociąt i starszych kotów z mokrym FIP, usuwając mniej płynu.

Należy pamiętać, że jeśli kot nie otrzyma leku przeciwwirusowego GS-441524, płyn powróci.

Uwagi do usunięcia:

Usunięcie płynu z jamy brzusznej u kotów ze zdiagnozowanym wysiękowym FIP jest wskazane w celu zmniejszenia obrzęku brzucha i zapewnienia kotu ulgi. Zazwyczaj po jednym lub dwóch tygodniach leczenia można zaobserwować zmniejszenie obrzęku brzucha, pod warunkiem, że płyn został usunięty.

Jeśli wysięk jest wystarczająco duży, należy rozważyć jego usunięcie za pomocą technik zwężających, takich jak abdominocenteza/torakocenteza lub drenaż międzyżebrowy, po którym można wstrzyknąć deksametazon do klatki piersiowej lub jamy brzusznej.

Pomoże to zmniejszyć stan zapalny związany z FIP, prowadząc do poprawy komfortu i lepszego rokowania dla kota. Jednak okresy remisji związane z usuwaniem wysięków są zazwyczaj czasowe, a koty zazwyczaj szybko nawracają, jeśli kompleksowa opieka nie jest kontynuowana po znacznym zmniejszeniu objawów po zabiegu.

Metody zmniejszania gromadzenia się płynów

Drenaż płynu puchlinowego w zakaźnym zapaleniu otrzewnej u kotów często wiąże się z następującymi procedurami:

Ocena weterynaryjna: Lekarz weterynarii lub osoba pracująca pod jego nadzorem powinna przeprowadzać operację przez cały czas. Lekarz weterynarii zbada kota fizycznie, użyje ultradźwięków lub wykona inne procedury diagnostyczne w celu potwierdzenia obecności płynu puchlinowego przed przystąpieniem do leczenia.

Przygotowanie przed zabiegiem: Przygotowania przedoperacyjne obejmują uspokojenie lub znieczulenie kota, aby zapewnić mu większy komfort i zmniejszyć jego poziom lęku. Golenie i sterylizacja okolic brzucha jest powszechną praktyką zapobiegającą infekcjom.

Umieszczenie igły lub cewnika: Lekarz weterynarii wprowadzi cienką igłę lub cewnik przez ścianę jamy brzusznej do jamy brzusznej. Powszechną praktyką jest stosowanie nawigacji ultradźwiękowej, aby pomóc w umieszczeniu i zapobiec niezamierzonemu uszkodzeniu narządów wewnętrznych.

Drenaż płynu: Płyn puchlinowy jest delikatnie i powoli odprowadzany z jamy brzusznej do sterylnego pojemnika. Stopień zaawansowania choroby u kota i ilość wodobrzusza określają, ile płynu należy usunąć. Aby złagodzić rozdęcie i ból brzucha, leczenie jest często kontynuowane do momentu usunięcia wystarczającej ilości płynu.

Monitorowanie: Koty mają monitorowane tętno i oddech przez cały czas przebywania na sali operacyjnej.

Opieka po zabiegu: Opieka po drenażu Lekarz weterynarii będzie uważnie obserwował kota podczas rekonwalescencji po zabiegu. Po operacji niektóre koty będą potrzebowały leków przeciwbólowych, płynów i antybiotyków, aby zapobiec infekcji. Możliwe jest zabandażowanie lub zszycie brzucha w celu uszczelnienia otworu po nakłuciu.

 

Opieka wspomagająca zapewniająca kotu większy komfort

Zapewnienie kotom, u których zdiagnozowano FIP, opieki wspomagającej jest niezbędne, aby zapewnić im większy komfort i poprawić jakość ich życia. Antybiotyki o szerokim spektrum działania są powszechnie zalecane w leczeniu kotów z FIP, ponieważ mogą pomóc zmniejszyć stan zapalny i opanować wtórne infekcje.

Płyny podskórne są również ważne, aby zapewnić kotu nawodnienie i pomóc w utrzymaniu optymalnej kondycji ciała. Domowe środki zaradcze, takie jak puree z dyni lub probiotyki, mogą być stosowane w celu złagodzenia niektórych objawów, takich jak biegunka związana z przypadkami FIP.

Ważne jest również zapewnienie opieki wspomagającej, nawet jeśli podczas procedury diagnostycznej nie stwierdzono wysięku, co często ma miejsce w niektórych przypadkach wysiękowego zakaźnego zapalenia otrzewnej u kotów.

Może to obejmować stosowanie płynów dożylnych w celu utrzymania poziomu nawodnienia, gdy nawodnienie doustne nie powiedzie się, a także środków pobudzających apetyt lub suplementów diety, które mogą być przepisane przez dietetyka weterynaryjnego w zależności od indywidualnych potrzeb. Ponadto doświadczony lekarz weterynarii będzie monitorował wszelkie obrzęki brzucha kota, ponieważ może to wskazywać na gromadzenie się płynów z powodu podstawowych schorzeń związanych z FIP.