FIP veya Kedi Enfeksiyöz Peritoniti, kedileri etkileyen ciddi ve genellikle ölümcül bir viral hastalıktır.
Kedilerin üst solunum yollarında veya gastrointestinal sistemlerinde yaygın olarak bulunan belirli kedi koronavirüsü türlerinden kaynaklanır.
Çoğu kedi koronavirüsü hafif ila orta şiddette semptomlara neden olurken, FIP’ten sorumlu mutasyona uğramış formlar yaygın iltihaplanma ve organ hasarına yol açan agresif bir bağışıklık tepkisini tetikler.
İki ana FIP türü vardır: ıslak ve kuru. Islak FIP, kedinin karnında veya göğüs boşluğunda sıvı birikmesi şeklinde kendini göstererek solunum güçlüğüne ve karın şişmesine neden olur.
Öte yandan kuru FIP, potansiyel olarak nörolojik sorunlardan böbrek yetmezliğine kadar hangi organların etkilendiğine bağlı olarak daha çeşitli semptomlarla ortaya çıkar.
Her iki formun erken belirtileri arasında yükselen-düşen ateş paterni, iştah kaybı, enerji düşüşü, kilo kaybı, sarılık (sararmış cilt) ve genel olarak kötü sağlık durumu yer alabilir.
FIP veya Kedi Enfeksiyöz Peritoniti, kedi koronavirüsünün (FCoV) mutasyona uğramış bir formundan kaynaklanır.
Bu virüs grubu tipik olarak kedilerin üst solunum yollarını enfekte eder ancak ciddi hastalıklara neden olmaz. Ancak bu virüs mutasyona uğrayarak daha agresif bir türe dönüştüğünde FIP gelişimine yol açabilir.
Mutasyon, bir veya daha fazla kedi koronavirüsü suşu ile enfekte olan bireysel kedilerde meydana gelir.
Bu suşlara maruz kalan tüm kedilerde mutlaka FIP gelişmeyebilir – duyarlılık faktörlere bağlı olarak değişir
Yaş, sağlık durumu, genetik yatkınlık ve çevresel stres faktörleri gibi.
FIP veya Kedi Enfeksiyöz Peritoniti, öncelikle enfekte vücut sıvıları ve dışkı ile temas yoluyla bulaşır. Kedilerin dışkısıyla atılan FIP kedi koronavirüsü (FCoV), kontamine bir ortamda birkaç hafta boyunca hayatta kalabilir.
Bu, kedilerin enfekte dışkı ile doğrudan temas ederek veya kum kabı, yatak takımı, mama kapları ve bakım aletleri gibi virüs bulaşmış nesnelere dokunarak dolaylı olarak FIP’ye kolayca yakalanabileceği anlamına gelir.
Enfekte ve enfekte olmayan kediler arasındaki yakın temas da FIP’in bulaşmasında önemli bir rol oynar.
Örneğin, burun buruna selamlaşmalar, karşılıklı tımar seansları veya mama kaplarının paylaşılması, enfeksiyonun bir kediden diğerine yayılma riskini artırabilir.
FIP’in erken belirtileri tipik olarak belirsizdir; uyuşukluk, iştah azalması, kilo kaybı ve dalgalı ateş gibi.
Hastalık ilerledikçe, enfekte kedilerde nörolojik sorunlar ve karın ve göğüste sıvı birikimi gibi daha ciddi semptomlar görülebilir.
FIP’e işaret edebilecek diğer belirtiler arasında ishal, kusma, büyüme geriliği, üst solunum yolu belirtileri, göz lezyonları (bulanık gözler gibi) ve iştahsızlık yer alır.
Bu belirtiler, kedinizde hangi tür FIP enfeksiyonu geliştiğine (kuru veya ıslak FIP) bağlı olarak aniden ortaya çıkabilir veya zaman içinde gelişebilir.
Kedilerde Kedi Enfeksiyöz Peritoniti (FIP) teşhisi zor olabilir ve etkilenen dokuların incelenmesini içeren karmaşık bir süreç gerektirir.
FIP’in kesin teşhisini koymak için veteriner hekimler genellikle kediden alınan biyopsi örneğinde kedi koronavirüsü ararlar.
Bu test, virüse karşı antikorların varlığını belirlemeye yardımcı olur. Ayrıca kan testleri, iltihaplanma veya otoimmün hastalıkların göstergesi olan belirli proteinlerdeki artışı tespit etmeye yardımcı olabilir.
GS-441524, Kedi Enfeksiyöz Peritoniti (FIP) için umut verici bir antiviral tedavidir. Bu tedavi, başka türlü hastalıktan kurtulması mümkün olmayan binlerce kedinin tedavisinde başarılı olmuştur.
GS-441524, virüslerin hücreler içinde çoğalmasını engelleyerek ve böylece vücuda yayılma yeteneklerini azaltarak çalışır.
Birçok kedi sahibi olumlu sonuçlar bildirmiştir ve araştırmalar GS 441524 tedavisi yoluyla henüz umut olabileceğini göstermektedir.
Çok kedili evlerde, kedigiller arasında artan maruziyet ve etkileşim nedeniyle daha yüksek FIP enfeksiyonu oranları görülme eğilimindedir.
Kedi sahiplerinin, evlerine yeni kediler alırken veya evcil hayvanlarıyla dış ortamları ziyaret ederken bulaşma yöntemlerinin farkında olmaları ve gerekli önleyici tedbirleri almaları çok önemlidir.
Kum kabı ve bulaşık gibi ortak kullanılan eşyaların düzenli olarak temizlenmesi ve dezenfekte edilmesinin yanı sıra uygun el yıkama uygulamaları, bu son derece bulaşıcı hastalığın sevgili kedi dostlarımız arasında yayılmasını en aza indirmeye yardımcı olur.
