Leczenie FIP u kotów: Postęp medyczny w leczeniu FIP ratuje koty

Dostępne jest już sprawdzone leczenie FIP u kotów. Jednak ze względu na brak motywacji finansowej, obecnie nie ma oficjalnie zatwierdzonego leku na FIP u kotów. Leczenie wspomagające może złagodzić dyskomfort, ale nie zwiększy przeżywalności, takie jak leki przeciwzapalne i drenaż płynów z klatki piersiowej i brzucha. Eutanazja była najlepszym rozwiązaniem w przeszłości, biorąc pod uwagę szybką i wysoką śmiertelność choroby, ale obecnie leczenie może być prowadzone z dużym powodzeniem.

Obecnie badanych jest kilka leków, w tym GS441524, GC376, CL-Pro i Remdesivir. Leki te nie są obecnie legalnie dostępne do stosowania klinicznego u kotów.

ANTYBIOTYKI (inhibitory proteazy, inhibitory polimerazy, analogi nukleozydów)

Jedynymi terapiami, które obecnie dają nadzieję kotom z FIP są GS441524, który jest analogiem nukleozydu oraz GC376, inhibitor proteazy.

GS441524 pozostaje najlepszą opcją w leczeniu FIP ze względu na niższe wskaźniki nawrotów w porównaniu do GC376. Działa również szybciej niż Remdesivir. W rzeczywistości Remdesivir jest prekursorem GS441524, więc aby Remdesivir zadziałał, musi zostać przekształcony w GS441524.

 

GS-441524

Istnieją dowody na to, że lek ten działa dobrze w wielu sytuacjach. Zdobycie go było trudne. Remdesiwir, jak wspomniano wcześniej, jest prolekiem, który organizm przekształca następnie w GS-441524. Podawanie leku w postaci protidu lub proleku pomaga w dotarciu do komórek układu odpornościowego, które zawierają immunosupresyjne koronawirusy. W niektórych testach na kotach lek GS-441524 podawano w oryginalnej postaci, przy czym nie zaobserwowano skutecznego wyleczenia FIP.

 

GS441524 jest obecnie nadal najlepszą opcją leczenia. Jednak ze względu na wysokie koszty i brak dostępu do tego leku, właściciele kotów powinni bardziej starać się zapobiegać zarażeniu kota tą chorobą.

 

GC376

GC376 można uznać za lek przeciwwirusowy o szerokim spektrum działania, który hamuje ^Mpro kilku wirusów, w tym koronawirusów, takich jak FCoV, wirus epidemicznej biegunki świń (PEDV), SARS-CoV, MERS-CoV, SARS-CoV-2, fretka i koronawirus norek. GC376 jest prolekiem GC373, innego inhibitora proteazy opartego na dipeptydach.

Leczenie FIP u kotów za pomocą GC376 wiązało się z działaniami niepożądanymi, takimi jak przemijające kłucie w miejscach wstrzyknięcia, zwłóknienie podskórne, wypadanie sierści i nieprawidłowe wyrzynanie się zębów stałych u młodych kotów.
4
]. Dlatego konieczne są dalsze badania w celu oceny możliwych skutków ubocznych związanych ze stosowaniem GC376 w modelach zwierzęcych, przed jego zastosowaniem w badaniach klinicznych.

GC376 zapobiega replikacji wirusa FCoV za pomocą innego mechanizmu. Jednak wskaźnik nawrotów u kotów leczonych GC376 jest znacznie wyższy niż GS441524. GC376 wyróżnia się, gdy koty rozwinęły oporność na GS441524, szczególnie w przypadkach nawrotów. W takim przypadku zaleca się użycie GC376.

Istnieją również badania, które pokazują, że połączenie GS441524 i GC376 daje lepsze wyniki, a także pozwala na krótszy czas trwania leczenia wynoszący 6 tygodni zamiast zwykłych 12 tygodni.

 

Interferon dla kotów

Interferon jest naturalnie wytwarzany przez organizm w odpowiedzi na infekcję wirusową. Istnieją dwa rodzaje interferonów dostępnych dla lekarzy weterynarii: koci interferon omega (Virbagen Omega,® produkowany przez Virbac we Francji) i ludzki interferon alfa, który występuje pod kilkoma markami. Zaleca się stosowanie interferonu kociego, ponieważ interferony są specyficzne gatunkowo: działają najlepiej u gatunku, z którego pochodzą.

Interferon-omega to zastrzyk przeznaczony dla kotów z FIP. Niewielkie wczesne badanie wykazało obiecujące wyniki, więc na krótki czas stało się częścią standardowego leczenia. Była to jedna z najwcześniejszych metod leczenia FIP, jednak odsetek powodzeń był niski.

Większe podwójnie zaślepione badanie kontrolowane placebo nie wykazało żadnych korzyści dla interferonu. To powinien być koniec sprawy, ale lek jest nadal dostępny, a ludzie nadal promują wcześniejszy artykuł bez odniesienia do późniejszego.

 

KORTYKOSTEROIDY (TYLKO W PRZYPADKU PALLIALITIVE)

We wczesnym stadium choroby konieczne może być stosowanie leków wspomagających (objawowych), aby utrzymać koty przy życiu na tyle długo, by leki przeciwwirusowe mogły zacząć działać. Do leków tych często zalicza się środki przeciwzapalne (kortykosteroidy, NLPZ). Zaleca się unikanie nadmiernego stosowania tych leków, chyba że na krótką metę i tylko wtedy, gdy istnieje ku temu istotne uzasadnienie, zwłaszcza u kotów w bardzo złym stanie zdrowia w ciągu pierwszych kilku dni.

Głównym celem leczenia FIP jest zapobieganie replikacji wirusa w makrofagach, co natychmiast zatrzyma wytwarzanie różnych cytokin zapalnych i immunosupresyjnych, które wywołują objawy FIP. Podczas gdy niektóre leki, takie jak kortykosteroidy (prednizolon) i NLPZ (meloksykam), mogą redukować cytokiny zapalne, GS-441524 całkowicie blokuje te szkodliwe cytokiny. W ciągu 24-48 godzin FipMed spowoduje znaczną poprawę temperatury, aktywności, głodu i innych objawów. Poprawa ta będzie znacznie większa niż w przypadku jakiegokolwiek innego leku. W rezultacie, o ile nie ma istotnego powodu, aby kontynuować stosowanie innych leków, należy je odstawić, gdy tylko nastąpi zauważalna i stała poprawa objawów FIP.

Oprócz maskowania objawów związanych z FIP, steroidy mogą zakłócać dystrybucję GS-441524 przez barierę krew-mózg. Kilka badań wykazało, że steroidy mogą zmniejszać przepuszczalność przez barierę krew-mózg. U kotów zmniejszona przepuszczalność może zmniejszać skuteczność GS-441524 i zwiększać prawdopodobieństwo nawrotu choroby.

 

GS 441524 Bezpieczeństwo jako leczenie FIP

Wykazano, że GS-441524 jest bezpieczną i skuteczną opcją leczenia. Lek został pierwotnie opracowany jako lek przeciwwirusowy dla ludzi, ale od tego czasu został zmieniony do stosowania u kotów.

Liczne badania wykazały, że lek nie powoduje znaczących działań niepożądanych ani toksyczności, gdy jest podawany zgodnie z zaleceniami.

U niektórych kotów podczas leczenia mogą wystąpić łagodne działania niepożądane, takie jak nudności lub senność. Objawy te zazwyczaj szybko ustępują i nie wymagają interwencji lekarza weterynarii.