Τι να κάνετε για το κοιλιακό υγρό της γάτας που προκαλείται από υγρή ή εκχυμώδη FIP

Η σύνδεση μεταξύ FIP και κοιλιακών υγρών

Η FIP προκαλεί συσσώρευση κοιλιακού υγρού στην κοιλιά της γάτας, γι’ αυτό είναι σημαντικό να κατανοήσετε τόσο τα σημάδια όσο και τις επιπτώσεις.

Πώς συσσωρεύονται υγρά με FIP

Η λοιμώδης περιτονίτιδα των αιλουροειδών (FIP) είναι ένας σοβαρός και συνήθως θανατηφόρος ιός στις γάτες.
Εμφανίζεται όταν ο κοροναϊός, ο οποίος ήδη κατοικεί στο έντερο της γάτας, αρχίζει να πολλαπλασιάζεται πιο επιθετικά και εξαπλώνεται σε άλλες περιοχές του σώματος.
Όταν συμβαίνει αυτό, έχει ως αποτέλεσμα μια φλεγμονώδη αντίδραση από το ανοσοποιητικό σύστημα που οδηγεί σε συσσώρευση υγρών σε διάφορα όργανα, όπως η κοιλιά ή ο θώρακας.
Η κατακράτηση υγρών συμβαίνει λόγω της αυξημένης διαπερατότητας των αιμοφόρων αγγείων και της μειωμένης λεμφικής αποχέτευσης.
Αυτή η διαδικασία επηρεάζει επίσης τη βλάβη των ιστών που οδηγεί σε περαιτέρω κυτταρική βλάβη λόγω της ίνωσης και του σχηματισμού κολλαγόνου που προκύπτουν από τη χρόνια φλεγμονή.
Το κοιλιακό οίδημα που προκαλείται από τη FIP μπορεί να είναι αρκετά ορατό ως διόγκωση γύρω από την περιοχή του στομάχου που αισθάνεται μαλακό αλλά και σταθερό κατά καιρούς λόγω της παχύρρευστης υφής του – κάτι που μοιάζει με τσιμέντο από καουτσούκ όταν το αγγίζετε- μπορεί επίσης να παρατηρηθούν κηλίδες, κλώνοι ή θρόμβοι ινώδους ανάλογα με το πόσο καιρό υπάρχει.
Εκτός από την οπτική του εμφάνιση που διακρίνεται από άλλους τύπους υγρών που βρίσκονται μέσα στα ζώα, οι επιστήμονες έχουν καταφέρει να εντοπίσουν την άλφα-1 όξινη γλυκοπρωτεΐνη (AGP) η οποία είναι συχνά αυξημένη σε δείγματα ορού που λαμβάνονται τόσο σε προθανάτιες εξετάσεις από εκχυμώσεις που είναι υψηλότερες από τις αναμενόμενες σε σύγκριση με μη προσβεβλημένες γάτες υπό φυσιολογικές συνθήκες.

Ορατά σημάδια της FIP Εκχυμώσεις

Οι γάτες που πάσχουν από FIP μπορεί να έχουν διογκωμένη κοιλιά, να είναι ανθεκτικές στη λήψη θερμοκρασίας και να φαίνονται άβολα όταν τις αγγίζουν στα πλευρά τους.
Η κατάσταση ενυδάτωσης θα πρέπει επίσης να αξιολογείται, καθώς μπορεί να προκληθεί αφυδάτωση από το σοβαρό κοιλιακό οίδημα που σχετίζεται με τις εκχυμώσεις της FIP.
Κατά την ψηλάφηση κατά τη διάρκεια της φυσικής εξέτασης, το υγρό που σχετίζεται με τη FIP συχνά εμφανίζεται παχύρρευστο, επίμονο, κολλώδες, αφρώδες και ανοιχτό κίτρινο χρώμα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχουν ακόμη και κηλίδες ή κλωστές ορατές μέσα στο υγρό που σχετίζονται με εναποθέσεις ινικής που είναι ειδικές για αυτή τη διαδικασία της νόσου- ωστόσο απαιτείται ακριβής διάγνωση με τη χρήση μεθόδων εργαστηριακών εξετάσεων όπως η κυτταρολογία και η ορολογική για τη σωστή επιβεβαίωση αυτής της πάθησης πριν από την έναρξη της θεραπείας.

Ρόλος στη διάγνωση και τη θεραπεία

Όταν υπάρχει υποψία FIP σε γάτες, το κοιλιακό υγρό παίζει σημαντικό ρόλο στη διάγνωση.
Ένας τρόπος που μπορεί να βοηθήσει στη θετική διάγνωση είναι η εκτέλεση μιας διαδικασίας που ονομάζεται “κεντεσίωση” ή η συλλογή μέρους αυτού του υγρού και η ανάλυσή του για ενδείξεις παραγόντων που προκαλούν λοίμωξη ειδικά για τη FIP.
Αυτό καθιστά τις διαγνώσεις πιο ακριβείς σε σύγκριση με το να στηρίζεται απλώς σε εξετάσεις όπως η αξονική τομογραφία ή το υπερηχογράφημα που χρησιμοποιούνται συνήθως κατά τη διάγνωση αυτής της πάθησης.
Η ανάλυση των υγρών επιτρέπει στους κτηνιάτρους να ανιχνεύσουν τη συσσώρευση ενός αντισώματος γνωστού ως αντιγόνο του κοροναϊού των αιλουροειδών (FCoV) που τείνει να συσσωρεύεται μαζί με τον ασκίτη σε περιπτώσεις όπου αναπτύσσεται η FIP.

Πότε θα πρέπει να αφαιρείτε το κοιλιακό υγρό από εκχυμώσεις FIP Cats.

Θα πρέπει να αφαιρέσετε αυτό το υγρό τώρα που γνωρίζετε την αιτία;
Εξαρτάται.
Έχουμε συμπεριλάβει δύο φανταστικές καταστάσεις παρακάτω, μαζί με την προτεινόμενη πορεία δράσης μας για την καθεμία. Σενάριο Ι

Η διεύρυνση της κοιλιάς είναι σαφώς ορατή.
Η γάτα σας, ωστόσο, τρώει, πίνει και αναπνέει άνετα. Σε αυτή την περίπτωση, δεν συνιστούμε να αφαιρέσετε το υγρό.
Ξεκινήστε γρήγορα τη θεραπεία με GS-441524 και θα δείτε μείωση του μεγέθους του κοιλιακού σας οιδήματος.
Οι ιοί της FIP αποβάλλονται σταθερά από τον οργανισμό όταν το κοιλιακό υγρό απορροφάται σταδιακά από αυτόν.
Δεδομένου ότι υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος βλάβης παρά ωφέλειας σε αυτή την περίπτωση, δεν συνιστούμε την αποστράγγιση του κοιλιακού υγρού.
Το υγρό που χάνεται θα επανέλθει γρήγορα, συχνά εις βάρος της πρόσληψης πρωτεϊνών και της αφυδάτωσης.
Αποφύγετε να προκαλέσετε μεγαλύτερη βλάβη στο ήδη ευαίσθητο σύστημα της γάτας σας, εάν τρώει και πίνει τακτικά και δεν έχει δυσχερή αναπνοή. Σενάριο II Η διεύρυνση προκαλεί δυσκολία στην αναπνοή ή στο φαγητό . Σε αυτό το σενάριο, πρέπει να αφαιρεθεί μέρος αλλά όχι όλο το υγρό.
Οι δυσκολίες στην αναπνοή οδηγούν σε καρδιακό στρες, το οποίο εκδηλώνεται ως αυξημένος καρδιακός ρυθμός και ταχυκαρδίες.
Σε ακραίες περιπτώσεις, το στρες αυτό μπορεί να προκαλέσει καρδιακή ανεπάρκεια.
Η αφυδάτωση και η εξάντληση των πρωτεϊνών θα προκύψουν από την εξάλειψη του κοιλιακού υγρού.
Στην περίπτωση αυτή, τα πλεονεκτήματα της εκκένωσης των υγρών υπερβαίνουν τα μειονεκτήματα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η υπερβολική αφαίρεση υγρών μπορεί να προκαλέσει επικίνδυνο σοκ στον οργανισμό της γάτας σας και να οδηγήσει σε θάνατο.
Σε γενικές γραμμές, σας συμβουλεύουμε να μην αφαιρείτε περισσότερο από το 30% του συνολικού κοιλιακού υγρού.
Σε σύγκριση με τη θεραπεία ενήλικων γατών στην ακμή τους, να είστε πιο προσεκτικοί κατά τη θεραπεία γατών και ηλικιωμένων γατών με υγρή FIP αφαιρώντας λιγότερο υγρό.
Λάβετε υπόψη σας ότι, εάν η γάτα σας δεν λάβει αντιιική φαρμακευτική αγωγή GS-441524, το υγρό θα επανέλθει. Σημειώσεις για την αφαίρεση: Η αφαίρεση του κοιλιακού υγρού από γάτες που έχουν διαγνωστεί με εκχυμώδη FIP ενδείκνυται για τη μείωση του κοιλιακού οιδήματος και την ανακούφιση της γάτας.
Συνήθως, μετά από μία ή δύο εβδομάδες θεραπείας, μπορεί να παρατηρηθεί μείωση του κοιλιακού οιδήματος, εφόσον έχει αφαιρεθεί το υγρό.
Εάν μια συλλογή είναι αρκετά μεγάλη, θα πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο αφαίρεσής της με τεχνικές tapering, όπως κοιλιοκέντηση/θωρακοκέντηση ή διακολπική παροχέτευση, μετά την οποία μπορεί να χορηγηθεί δεξαμεθαζόνη στη θωρακική ή κοιλιακή κοιλότητα.
Αυτό θα συμβάλει στη μείωση της φλεγμονής που σχετίζεται με τη FIP, οδηγώντας σε καλύτερη άνεση και καλύτερη πρόγνωση για τη γάτα.
Ωστόσο, οι περίοδοι ύφεσης που σχετίζονται με την αφαίρεση των εκχυμώσεων είναι γενικά προσωρινές και οι γάτες συνήθως υποτροπιάζουν γρήγορα εάν δεν ακολουθηθεί ολοκληρωμένη φροντίδα μόλις μειωθούν σημαντικά τα συμπτώματά τους μετά την επέμβαση.

Μέθοδοι για τη μείωση της συσσώρευσης υγρών

Η παροχέτευση του ασκιτικού υγρού στη λοιμώδη περιτονίτιδα των αιλουροειδών συχνά συνεπάγεται τις ακόλουθες διαδικασίες: Κτηνιατρική αξιολόγηση: Ένας κτηνίατρος ή κάποιος που εργάζεται υπό την επίβλεψή του θα πρέπει να εκτελεί την επέμβαση ανά πάσα στιγμή.
Ο κτηνίατρος θα εξετάσει τη γάτα σωματικά, θα χρησιμοποιήσει υπερήχους ή θα κάνει άλλες διαγνωστικές διαδικασίες για να επιβεβαιώσει την παρουσία ασκιτικού υγρού πριν προχωρήσει στη θεραπεία.
Προετοιμασία πριν από την επέμβαση: Η προεγχειρητική προετοιμασία περιλαμβάνει την καταστολή ή αναισθητοποίηση της γάτας για να είναι πιο άνετη και να μειωθούν τα επίπεδα άγχους της.
Το ξύρισμα και η αποστείρωση της κοιλιακής περιοχής είναι μια κοινή πρακτική για την πρόληψη της μόλυνσης.
Τοποθέτηση βελόνας ή καθετήρα: Ο κτηνίατρος θα εισάγει μια λεπτή βελόνα ή έναν καθετήρα μέσω του κοιλιακού τοιχώματος στην κοιλιακή κοιλότητα.
Αποτελεί κοινή πρακτική η χρήση υπερηχογραφικής καθοδήγησης για την υποβοήθηση της τοποθέτησης και την αποφυγή ακούσιου τραυματισμού των εσωτερικών οργάνων.
Αποχέτευση υγρών: Το ασκιτικό υγρό αποστραγγίζεται απαλά και αργά από την κοιλιά σε αποστειρωμένο δοχείο.
Η σοβαρότητα της νόσου της γάτας και η ποσότητα του ασκίτη θα καθορίσουν το πόσο υγρό πρέπει να αποστραγγιστεί.
Για να ανακουφιστεί η διάταση και ο πόνος στην κοιλιά, η θεραπεία συχνά συνεχίζεται μέχρι να εκκενωθεί επαρκής όγκος υγρού.
Παρακολούθηση: Οι καρδιακοί παλμοί και οι αναπνευστικοί ρυθμοί των γατών παρακολουθούνται καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής τους στο χειρουργείο.
Φροντίδα μετά την επέμβαση: Φροντίδα μετά την παροχέτευση Ο κτηνίατρος θα παρακολουθεί στενά τη γάτα καθώς αναρρώνει από την επέμβαση.
Μετά την επέμβαση, ορισμένες γάτες θα χρειαστούν παυσίπονα, υγρά και αντιβιοτικά για την πρόληψη της μόλυνσης.
Είναι δυνατόν να γίνει επίδεση ή συρραφή της κοιλιάς για να σφραγιστεί η οπή παρακέντησης.  

Υποστηρικτική φροντίδα για να γίνει η γάτα πιο άνετη

Η παροχή υποστηρικτικής φροντίδας για τις γάτες που έχουν διαγνωστεί με FIP είναι απαραίτητη προκειμένου η γάτα να αισθάνεται πιο άνετα και να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής της.
Τα αντιβιοτικά ευρέος φάσματος συνιστώνται συνήθως ως θεραπείες για την υποστήριξη των γατών με FIP, καθώς μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της φλεγμονής και στη διαχείριση των δευτερογενών λοιμώξεων.
Τα υποδόρια υγρά είναι επίσης σημαντικά για να διασφαλιστεί ότι η γάτα παραμένει ενυδατωμένη και συμβάλλει στη διατήρηση της βέλτιστης κατάστασης του σώματος.
Οι σπιτικές θεραπείες, όπως ο πουρές κολοκύθας ή τα προβιοτικά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανακούφιση ορισμένων από τα συμπτώματα, όπως η διάρροια που σχετίζονται με τις περιπτώσεις FIP.
Είναι επίσης σημαντικό να παρέχετε υποστηρικτική φροντίδα ακόμη και αν δεν διαπιστωθεί συλλογή κατά τη διάρκεια μιας διαγνωστικής διαδικασίας, κάτι που συμβαίνει συχνά σε ορισμένες περιπτώσεις εκχυμωτικής λοιμώδους περιτονίτιδας αιλουροειδών.
Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει τη χρήση ενδοφλέβιων υγρών για τη διατήρηση των επιπέδων ενυδάτωσης όταν η από του στόματος ενυδάτωση αποτυγχάνει, καθώς και διεγερτικά της όρεξης ή συμπληρώματα διατροφής που μπορούν να συνταγογραφηθούν από έναν κτηνίατρο-διατροφολόγο ανάλογα με τις ατομικές τους ανάγκες Επιπλέον, ένας έμπειρος επαγγελματίας κτηνίατρος θα παρακολουθεί τυχόν πρηξίματα που υπάρχουν στην κοιλιά της γάτας σας, καθώς αυτό μπορεί να υποδεικνύει συσσώρευση υγρών λόγω υποκείμενων παθήσεων υγείας που σχετίζονται με τη FIP.